1 Ω, πόσο θαυμάσιος είν’ ο Χριστός,
Σωτήρας για με λατρευτός!
Σ’ Αυτόν καταφεύγει η ψυχή μοναχά
Κι ανείπωτη βρίσκει χαρά!
Επωδός:
Αυτός την ψυχή μ’ έκρυψε στοργικά
Στου βράχου μέσα τη σχισμή.
Με σκέπει το χέρι Του παντοτινά,
Ποιος να με φοβίσει μπορεί;
Ποιος να με φοβίσει μπορεί;
2 Ω, πόσο θαυμάσιος είν’ ο Χριστός,
Σωτήρας για με λατρευτός!
Στο χέρι Του μέσα γερά με κρατεί,
Ποιος να με αρπάξει μπορεί;
3 Κι αν γύρω σκοτάδι υπάρχει παντού
Στην έρημη κι άγονη γη,
Φως είναι στο δρόμο μου ο Ιησούς
Κι αστείρευτη, ζώσα πηγή!
4 Κι όταν πια στη δόξα μια μέρα βρεθώ
Μέσα στη χαρά τ’ ουρανού,
Με τους λυτρωμένους
αιώνια θα υμνώ
Τη χάρη κι αγάπη του Ιησού.
